Het monster dat Marathon heet
Begin augustus 2024 werd AVA blij verrast met de aanmelding van Ewout Weve als lid van onze vereniging. Wat bleek, Ewout kende al veel mensen die bij AVA hardlopen en wilde in voorbereiding op zijn eerste marathon in Malaga op zondag 15 december, ook op een atletiekbaan in zijn woonplaats Aalsmeer kunnen trainen. Bovendien vindt hij hardlopen een mooie sport om fit te blijven, ook voor zijn echtgenote Marliek en nu nog jonge kinderen, die vast en zeker binnenkort ook bij AVA mee gaan doen.
Sindsdien volgen Ewout en AVA elkaar nauwgezet en werd Ewout wereldberoemd in Aalsmeer dankzij het mooie artikel op Aalsmeer Vandaag Huisarts loopt marathon voor hospice.
Op zondag 15 december leefden vele AVA-ers met Ewout mee en waren natuurlijk benieuwd of hij zijn ambitieuze tijddoel (onder de 3 uur!) ging halen. Of dat gelukt is, kun je hier lezen in Ewout's eigen verhaal..
Het monster dat Marathon heet
Wat een geweldige ervaring! Het voor het eerst rennen van een Marathon. Een half jaar trainen met als doel de marathon onder de 3 uur (42.2km in gemiddekd 4:15 per km) rennen.
Met een jong gezin en de drukte van een huisartsenpraktijk nog al een uitdaging, maar de voorbereiding en het trainingsschema kon, op één training na, volledig worden afgevinkt.
Op naar Malaga met vrouw lief en mijn broer. Mijn broer de grote inspiratiebron voor deze uitdaging (2 marathons en 21 halve marathons).
Een fantastisch weekend. Vrijdag mijn startnummer ophalen in het prachtige Marlaga en op zaterdag een kleine 20 minuten hardlopen om te wennen aan de omstandigheden en de spiertjes wat los te maken.
Zondag: Marathondag! De laatste voorbereidingen en met ze drieën het startvak in.
PANG! De start verloopt soepel en beentjes voelen goed. Eerste 10km zonder problemen en wellicht iets te snel. Bij 13km aangesloten bij de pacers voor 3:00. Doorkomst 21km 1:28:30 en voelde nog perfecto! Op naar het atletiekstadion, een bijna 10km rechte weg.
Na de 32km voelde ik mijn beentjes langzaam vollopen en de pacersvlaggetjes liepen steeds een stukje verder op mij uit.. En plots was de motor leeg. De kilometertijden namen drastisch en het besef van de marathon niet onder de 3 uur kwam daar. Nu hopelijk rustig uitlopen en de finish halen. Mijn vrouw, broer en ouders zullen bij de finish staan en super trots op mij zijn.
Op karakter doorgelopen op normaal mijn hersteltempo. De kilometers aftellen en op naar de laatste 2 kilometer. Het duurde eindeloos maar daar was de finishlijn. Eindtijd 3:05:34. 
Zoveel emotie en fijn om mijn familie bij mij te hebben. Iets wat nooit iemand meer van mij afpakt en waar mijn kinderen later ook super trots op kunnen zijn.
Marliek liep een prachtige 1:47 op de halve marathon! Zo trots op haar.
Ik ga het denk ik nog een keer proberen. Dan moet het maar gebeuren kort na mijn 42e verjaardag en in het 50e jaar van de Amsterdam Marathon.
Jullie gaan weer van mij horen!
Tot zover Ewout. Hoe het met de donatie actie voor een 2e hospice kamer in Aalsmeer is afgelopen, kun je binnenkort lezen op Aalsmeer Vandaag.
